مطالعه، غذای روح انسان / سید امان لله درخشانی

به بهانۀ هفتۀ کتاب و کتابخوانی
سید امان لله درخشانی/فعال فرهنگی و اجتماعی

همه‌ساله، روزهای ۲۴ تا ۳۰ آبان به عنوان هفتۀ کتاب و کتابخوانی در تقویم کشور معروف است
و در این باب برنامه ها و مراسم مختلف و متنوعی در سطح مدارس، ادارات و کتابخانه های سراسر کشور برگزار می‌شود.
اما هیچ گاه شاید آنطور که باید و شاید مقولۀ اصلی که همانا مطالعه و کتابخوانی است به آن پرداخته نشده است.

هفتۀ کتاب و کتابخوانی

بی گمان مطالعه و خواندن می‌تواند منجر به دانستن و دانایی و شناخت بیشتر شود و بازتولید دانایی و شناخت، اندیشه های مثبت و سازشهای اجتماعی است
در مدارس ما کتابخانه می‌تواند مکانی برای مطالعه و البته میدانی جهت تمرین مشارکت‌های اجتماعی باشد، که البته همین کتابخانه هم در بیشتر مدارس ما یا وجود ندارد و یا با کمبود امکانات مناسب و به ویژه کتاب که محتوای اصلی کتابخانه است مواجه است و یا کتاب‌های مرتبط با سن و جنس و موقعیت‌های مختلف فکری دانش‌آموزان در آن وجود ندارد.
هنری فورد نویسندۀ آمریکایی اعتقاد دارد؛
«هرکسی دست از یاد گرفتن بردارد پیرشده است. مهم سن و سال آن فرد نیست، حالا ۲۰ساله باشد یا ۸۰ ساله
و هر کس که کماکان به یاد گرفتن مشغول باشد جوان میماند».
او معتقد است که مهمترین اصل در زندگی هرکس، زنده نگهداشتن ذهن خویش است.
بی‌شک برای زنده نگهداشتن ذهن و فکر و اندیشه باید مطالعه کرد و کتاب خواند.
هفتۀ کتاب و کتابخوانی

مطالعه و خواندن به شکل سطحی و روزنامه‌ای هم نمی تواند کمک آنچنانی به نهادینه شدن مطالعه و حتی مطالب در افکار ما نماید بلکه نیاز داریم که کتاب های متناسب را به شکل عمقی و کلی مطالعه کنیم و در واقع برای ایجاد همگرایی ذهن و خواندن، برنامه‌ریزی شده و با زمان مشخص به مطالعه بپردازیم.
و همانطور که همه میدانیم: در جامعه بیسواد، جهالت و خرافه پرستی بیداد می‌کند. البته مراد از بیسوادی، خواندن و نوشتن نیست بلکه بیسواد در اینجا یعنی کسی که مطالعه نمی کند، کتاب نمی‌خواند و اطلاعات ندارد.
جامعۀ بی‌سواد (بدون مطالعه) همواره در آتش نادانی می‌سوزد و به قهقرا می‌رود.
یادمان باشد که چشم سر مانع جهالت و نادانی نیست، بلکه فقط برای دیدن عادی به کار می‌رود، اما دیدۀ دل و عقل فقط دانایی است.
و کتاب همین یار مهربان و بی زبان و خوش‌بیان عاملی برای روشن‌شدن و بینایی دیدۀ دل و فکر و چلچراغی برای دانایی و بینایی واقعی است.
مطالعۀ کتاب، عمق اندیشه را بیدار می‌کند و سبب می‌شود ذهن از پستوی تاریکی بیرون آمده و با شعاع بازتر و روشن تری بر مسائل و میدان‌های اجتماعی جامعۀ اطراف نگریسته و تسلط پیدا می‌کند.
به امید تهیه و تدارک زیرساخت‌های اصلی مطالعه به ویژه کتاب و کتابخانه، خصوصاً در مدارس و برای دانش آموزان میهنمان/.

*منبع: هفته نامۀ تشان فردا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *