گزارش تفصیلی و تصویری: سیده حلیمه بذرمنش، تشان فردا
به مناسب هفته شهرداری ها و دهیاری های کشور، با همت روابط عمومی شهرداری و شورای اسلامی شهر تشان، نشست خبری شهردار تشان و آیین افتتاح کارگاه تولیدی سنگ های مصنوعی و پایه های بتونی در محل سالن همایش های شهرداری تشان برگزار شد.
در تاریخ ۱۳۹۸/۴/۱۸ در شهرداری تشان برنامه‌ای به مناسبت هفتۀ دهیاری‌ها و شهرداری‌ها و افتتاحیۀ کارگاه تولیدی سنگ‌های مصنوعی و پایه‌های بتنی با حضور شهردار و اعضای شورا و مسئولین شهر و شهرستان بهبهان و خبرنگاران شهرستان بهبهان برگزار شد.
ابتدا با تلاوت آیاتی از قرآن کریم و سرود ملی، آقای مهندس علی نصریان ـ شهردار تشان ـ شروع به سخنرانی کردند. در ابتدا آقای نصیریان از اهالی قلم و خبرنگاران تقدیر و تشکر کردند و این روز بزرگ را به آن‌ها تبریک گفته؛ اهمیت نقش نویسندگان و خبرنگاران را به‌طور مختصر توضیح داده و در مورد کارگاه‌های تولیدی شهر تشان توضیحات مختصری بیان کردند. این کارگاه‌های تولیدی با اعتبار ۱۸۰ میلیون تومان به ترتیب شامل موارد زیر ایجاد شده است:
الف) تولید انواع سنگ‌های مصنوعی: این سنگفرش با کیفیت عالی و در انواع رنگ برای سنگ‌های جداول، پارک‌ها؛ اگر برای صادر کردن به بیرون از شهر این سنگ‌فرش‌ها تولید شود به ۶ نفر نیاز دارد اما اگربرای تولید خود شهر باشد.
هم اکنون و در آغاز کار، در این کارگاه ۴ نفر اشتغال دارند.
ب) تولید نیمکت‌نشین: شهرداری با خرید یک نیمکت با استفاده از افراد خود شهرداری با استفاده از قطعات بهتر و محکمتر اقدام به تولید نیمکت کرد.
پ) تولید مخزن زبالۀ توری: تولید مخزن زباله نیز به مانند نیمکت بعد از خرید یک سطل اقدام به تولید آن کردند.
ت) تولید پل معابر: شهرداری اقدام به تولید پل فلزی کرده و در معابر اقدام به نصب آن کردند. این پل‌ها با همکاری نیروهای خود شهرداری تشان تولید می‌شود و بر روی آن‌ها آزمایش‌های متفاوت نیز انجام شده است.
همچنین کارهایی که نیروهای خود شهرداری با استفاده از دستگاه‌های خریداری شده خود انجام دادند مثل: رنگ‌آمیزی جداول و بلوارها و خط‌کشی معابر؛ که این دستگاه‌ها توسط خود شهرداری خریداری شده است.
در بخش دوم؛ آقای مهندس نصیریان سپس در مورد مناسبت بعدی که هفتۀ شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور بود از استخدام و آموزش پرسنل تا راه‌اندازی سیستم اداری تا عید فطر ۱۳۹۸ کارهایی را که انجام دادند، به‌صورت مختصر و به شرح زیر گزارش و ارائه دادند:
«اهالی قلم من به عنوان شهردار که تقریباً ۱۷ سال سابقه دارم و مختصص مدیریت شهری هستم؛ می‌گویم که شهردارها در میان مدیران و مسئولان مظلوم‌ترین هستند و همیشه از طرف افراد مورد بازخواست قرار می‌گیرند و شاید این به این دلیل باشد که آن‌ها نسبت به حقوق و وظایف شهردارها آگاهی ندارند.
شهرداری در درون خود شاید بیشتر از پنجاه وظیفه دارد و با مردم در ارتباط است. چالش‌‌هایی که الان داریم این است که مثلاً شهرداری آسفالت می‌کند و اداره آب و گاز آن را حفاری کرده و در اینجا هم حقوق شهروندی ضایع شده، سرمایۀ مردم هدر رفته و از طرف دیگر دولت متحمل هزینه می‌شود؛ پس اگر مدیریت شهری باشد ما با چنین مشکلاتی روبه‌رو نمی‌شویم.
خود شهرداری، خیابان و گاز و آب را طراحی کرده و بَعد آسفالت کشیده می‌شود. شهرداری تشان در آذرماه ۱۳۹۲ رسماً شروع به‌کار کرد و اعضای شورا در هر دو دوره [با اختلاف عضویت یک نفر] همین افراد بوده‌اند که در همینجا از آن‌ها تقدیر و تشکر می‌کنم.
در آن زمان این شهرداری حتی صندلی نداشت و ساختمانی بسیار فرسوده و دارای دو تا سه اتاق بود. ما با اهتمام و تلاش و کوشش تا اینجا پیشرفت کردیم. آنچه وظیفه بود انجام دادیم و تلاش خود را کردیم. با هر کسی که برای این شهر، برای مردم این شهر فایده‌ای داشت، از بهبهان تا تهران تماس گرفتیم و رایزنی کردیم.
به دلیلی کمی بودجه و اعتبار از تمامی ارگان‌ها نیز درخواست کمک کردیم. کارهایی انجام دادیم که خود راضی نیستیم؛ اما رضایت مردم را درپی داشت. هر روز قیمت‌ها افزایش پیدا می‌کند اما آیا درآمد شهرداری تغییر پیدا کرده است؟ آیا شهرداری تشان منابع درآمدی دارد؟ سهمی از گاز؟ نفت؟ هیچی نداریم.
مردم اینجا مردمی هستند که درآمدشان کم است و توانایی مالی برای کمک به شهرداری ندارند. مردم تشان در طول این چند سال هیچ‌گونه عوراضی به ما ندادند و ما خدمات مجانی و رایگان برای مردم ارائه می‌دهیم. خوشحالیم که توانستیم شهرداری را سرپا نگه داریم و روزبه‌روز پیشرفت کنیم.
شهر تشان شهری خطی می‌باشد که از چهاردهی شروع شده و به مسیری ختم می‌شود. طول این شهر ۱۲ کیلومتر است. با جمعیتی بالغ بر ۴۲۸۱ نفر. محدوده شهر تشان ۲۷۰ هکتار و حریم آن ۱۲۵۰ هکتار است. یعنی یک/سوم شهر بزرگ بهبهان و سه برابر شهر منصوریه. اما جمعیت آن کم است و ارزش افزوده‌ای که به شهرداری‌ها داده می‌شود براساس آن سرانه و بر اساس تعداد است.
این جمعیت طبق استاندارها باید در مساحتی بالغ بر ۸۰ هکتار ساکن باشند؛ اما در ۲۷۰ هکتار ساکن می‌باشند که این سه و نیم برابر حد مجاز است. از زمانی که ما شروع به کار کردیم، از حدود ۱۸۰ معابر، ۳ تا ۴ خیابان آسفالت بودند. آنهم بدون کیفیت.
با اعضای شورا در این زمینه رایزنی کردیم و از وزارت نیرو کمک خواستیم و ماشین آلات را به مدت یکسال از آن‌ها قرض گرفتیم. این ماشین آلات را آورده و به مدیریت آقای مهندس شجاعی تعمیر و هزینه کردیم و یکسال و نیم در دو شیفت کار کردیم.
۴۵۰ هزار مترمکعب خاک‌ریزی و خاک‌برداری انجام دادیم، یعنی قریب ۸۵ -۹۰ درصد معابر شهر را از زیرسازی گرفته تا خاک‌برداری و خاک‌ریزی آماده کردیم. فقط ما یک حقوق می‌دادیم و یک تعمیرات ماشین آلات. که اگر این کار را در همان سال به پیمانکار می‌دادیم چیزی قریب ۸ – ۹ میلیارد پول می‌خواست که ابداً شهرداری ما که بودجه عمرانی آن کم بود و سالی کمتر از یک میلیارد و پانصد میلیون تومن بود؛ چنین توانایی را نداشت.
مخصوصاً سال‌های اول که ۳۰۰- ۴۰۰ میلیون تومن بود. شاید تا ۲۰ سال امکان نداشت که همه معابر آماده شود. جدول‌کاری‌ها را با استفاده از قانون به کارگران و بناهای سطح شهر با ارزان‌ترین قیمت واگذار کردیم؛ چیزی نزدیک به یک‌کیلومتر جدول‌گذاری انجام دادیم، یعنی آن ۹۰ درصدی را که زیرسازی کردیم جدول‌گذاری آن را نیز آماده کردیم.
مرحله سوم آسفالت بود که باید چگونه آسفالت کنیم. واقعاً سخت بود. و در اینجا نیز دوباره رایزنی کردیم و از وزارت راه و شهرسازی چیزی قریب سه هزار تن قیر گرفتیم و با کمترین هزینه نزدیک ۷۰ درصد معابر آماده شده را آسفالت کردیم؛ خوشبختانه این تلاش ما، جلب رضایت مردم را در زمان کوتاه در پی داشت.
بلوار شهدا را در دو کیلومتر اجرا کردیم. پنج متر و هفتاد سانت بود که باید ۴۵ متر بازگشایی می‌کردیم و این برای ما بسیار سخت بود. در اینجا بسیاری از شهروندان همکاری کردند؛ مثل خانواده‌های آقایان شجاعی و افروش، که از آن‌ها سپاسگزاریم. بلوار را به نام شهدا زدیم و توسط آقای دکتر شریعتی ـ استاندار خوستان ـ افتتاح شد. در ادامه، بلوارِ ورودی کوی آبلش بود. چون شهر تشان به صورت محله‌ای، خطی، کنار جاده و جدا از هم قرار دارند.
اولین محله ما در محدودۀ شهریِ تشان، کوی چهاردهی است که یک و نیم کیلومتر تا مشهد فاصله دارد؛ سپس مشهد و طالقانی و ثارالله کنار هم و بعد از یک کیلومتر به تل‌کهنه می‌رسید. از طالقانی تا آبلش یک‌ونیم کیلومتر فاصله دارد. کار بسیار سخت بود. اما علی‌رغم سختی کار، این تلاش بزرگ انجام شد.
بحث بعدی پل معابر بود. همه معابر و تقاطع‌ها باید به‌هم وصل شوند و این‌ها نیازمند هزینه بود. با همکاری آقای شجاعی جوشکار آورده و در شهرداری مستقر کردیم. آهن‌آلات خریدیم و شروع به ساختن پل کردیم. ۸۰۰ متر پل فلزی به طور استاندارد ساختیم. بعد رسیدیم به اینکه شهر نیاز به پارک دارد. از مردم کمک فکری گرفته و سه پارک محله‌ای زدیم. در کوی مشهد دو هزار متر، در کوی آبلش ۱۵۰۰ متر، در کوی کلگه‌زار ۲۲۰۰ متر پارک محله‌ای زدیم و فضای سبز ایجاد کردیم. فضای سبزی با کیفیت مناسب و مبلمان شهری که مردم بتوانند استفاده کنند.
شهر هیچ سطل زباله‌ای نداشت. حتی یکی. یک سطل زباله را از شرکتی خریداری کرده و خودمان شروع به ساخت آن کردیم. ۲۵۰ تا سطل زباله با ۵۰ درصد قیمت خرید ساختیم.
بعد از این دیدیم به نیمکت فلزی نیاز داریم. باز با همکاری بچه‌های شهرداری شروع به ساخت آن با بهترین کیفیت و مقاومت کردیم.
مرحله بعد درخت‌کاری بود. شهر نیاز به فضای سبز داشت. چون مردم هنوز عشایری و دارای دام بودند و از قبل هم فرهنگ‌سازی نشده بود و این شغل مردم و درآمد مردم بود. مگر می‌شود با مردم مبارزه کرد. به ازای هر خانه نارنج و لیمو تحویل مردم دادیم. الان در بیشتر خیابان‌ها درختان سرسبز وجود دارند. ما مرحله به مرحله از توانمندی نیروهای شهرداری کمک می‌گرفتیم. ساختمان جدید و اصلی شهرداری را شروع به کار کردیم و خودمان آن را با ۴۷ میلیون تومان به اتمام رساندیم.
محیط شهرداری را که بیابانی بود ساماندهی کردیم و در آن فضای سبز و ورودی و خروجی و دیوارکشی و غیره ایجاد کردیم. سیستم اداری و سیستم رایانه‌ای را جهت کاهش و پایین‌آوردن هزینه‌ها راه‌اندازی کردیم.
در موضوع زباله ها و فاضلاب هم با جدیت و تلاش بالا کار کردیم. زباله‌ها در زمان مخصوص خود جمع‌آوری می‌شود. در لایروبی جداول کل شهرستان ما یک مشکل اساسی دارد و آن اینکه این جداول کارشان دفع آب‌های سطحی ـ یعنی باران یا شست‌وشوی حیاط ـ است. اما الان کاربری کلیه جداول و جوی‌های ما فاضلاب حاصل از آشپزخانه و حمام شده است.
در واقع تعریف فاضلاب این نیست که قانون آن را مشخص کرده است. در واقع این کار آب و فاضلاب روستایی و اداره آب و فاضلاب است؛ اما الان همکاران ما دارند آن را انجام می‌دهند!!
در بحث تفکیک اراضی نیز، همه چیز در وضعیت استاندارد بود. بلافاصله طرح هادی شهری را تهیه و تثبیت کردیم و با کمترین قیمت و زمان موجود به مردم پروانۀ ساخت دادیم. اما مشکل اساسی، عدم درآمدزایی هست. بحث بعدی قبرستان بزرگ شهر است. ما قریب ۲-۳ هزار هکتار زمین تملک و دیوارکشی کردیم. جادۀ احداثی آن را زدیم، آب‌نما نیاز داشت؛ در کمترین زمان حدوداً ۴۵ کیلومتر احداث کردیم و مردم الآن از آن استفاده می‌کنند.
تلاش کردیم که هر چه وظیفۀ شهرداری و نیاز مردم است، انجام بدهیم. حتی گه‌گاهی فراتر از وظایف شهرداری هم انجام دادیم. بازگشایی معابر و تملک آن‌ها بسیار مشکل بود. در جاهایی از مردم کمک خواستیم.
مشکل اساسی ما این است که خدماتی که انجام می‌دهیم بهای این خدمات باید توسط شهروند پرداخت شود. شهروند یک حقی دارد؛ شهرداری هم یک حقی دارد. مردم برق و گاز مصرف می‌کنند و پول آن را پرداخت می‌کنند؛ اما با وجود نامه‌نگاری ها و تلاش‌هایی در این زمینه، مشارکت چشمگیر نشده است یا بسیار ضعیف است. با این وجود؛ تمامی حملات و تخریب ها در حوزه های غیرمرتبط با کار ما، متوجه شهرداری است. در حالی که کسی به مشکلات خودِ شهرداری توجه نمی‌کند. و این شمه‌ای کلی از عملکرد شهرداری بود که در اختیار شما قرار دادم».
بعد از آقای نصیریان آقای خداکرم جمشیدی ریاست شورای شهر تشان نیز چند دقیقه‌ای به نمایندگی از تمامی اعضای شورا سخنانی را ایراد کردند:
«اتفاقات خوبی که در این شهر افتاده از زحمات و فعالیت اعضای شورا بوده است و شورا یک نهاد نظارتی است نه اجرایی.
این شهر زیر ساخت‌های یک شهر را نداشته است؛ اما با همت اعضای شورا و شهردار زحمت‌کش چهره یک شهر را پیدا کرده است. پراکندگی این شهر هم برای شهردار مشکل بود و هم برای اعضای شورا. تمامی اعضای شورا در مشکلات ریز و درشت مردم شرکت دارند در حالی‌که در شهرهای بزرگ چنین نیست.
انتظارات و توقعات مردم هم با شهر شدن بسیار بالا رفته است. یکی از مهمترین وظایف شورا انتخاب شهردار است. خوشبختانه اعضای شورا با انتخاب درستی که انجام دادند، شاید ۸۰ درصد کارها و توسعۀ شهر را کلید زدند. انتخاب شهردار خوب و ماندنش برای دور دوم نشان می‌دهد فعالیت‌های خوبی صورت گرفته است.
انتخاب دوباره شورا توسط مردم نیز نشان‌دهندۀ رضایت‌مندی مردم این شهر؛ هم نسبت به اعضای شورا و هم نسبت به کارها و فعالیت‌های عمرانی و فرهنگی که توسط مجموعه شهرداری و شورای اسلامی شهر صورت گرفته است.
بعد از انتخاب شهردار، بررسی و شناخت کمبودها، نیازها و نارسایی‌های اجتماعی، فرهنگی، عمرانی و اقتصادی شهر و تهیۀ طرح برای حل مشکلات بوده است. از وظایف مهم شورای شهر، این موضوع بوده که شورای شهر ما به‌خوبی آن را انجام داده است.
حضور شورا در بیشتر مراسم ملی، مذهبی پررنگ بوده و هم اینکه شورا این مراسم را از لحاظ مالی و معنوی پشتیبانی می‌کند. از وظایف شورا کارهای فرهنگی نیز هست. اعضا در این فعالیت‌ها حضور پیدا می‌کنند، پیشنهاد می‌دهند. پشتیبانی می‌کنند و نمونه آن یادوارۀ شهدا بوده است.
اعضای شورا در تمامی مراسم حضور فعال دارند. نتیجۀ کارهایی که شوراها انجام داده‌اند؛ همان کارهایی است که آقای شهردار بیان نمودند. شهردار به تنهایی نمی‌تواند کارها را به اتمام برساند. شهرداری موفق است که شورای خوبی پشتوانه و کنارش باشد. اگر اختلافی هم باشد وقتی پای شهرمان وسط باشد آن اختلافات را کنار می‌گذاریم. امیدواریم روزی برسد که شهر ما به شهرستان تبدیل شود.»
در پایان مراسم آقای شهردار سوالات خبرنگاران را به این‌صورت پاسخ دادند:
سیده حلیمه بذرمنش، خبرنگار هفته نامه تشان فردا: با سلام و ضمن تشکر از شما به خاطر تلاش هایتان در آبادسازی و پیشرفت شهر تشان و تبریک به خاطر اتمام طرح بزرگ جدول کشی کل معابر و محله های شهر تشان، به عنوان خبر نگار رسانه-هفته نامه تشان فردا دو پرسش از شما داشتم:
۱-پروژه آب درمانی گراب و پروژه پارک سی و پنج هکتاری به نام پارک بزرگ شهر به کجا انجامید؟ اگر احیانا متوقف شده است، چرا؟
آب‌درمانی گراب از سال ۱۳۷۸ به‌صورت ساختمان نیمه‌تمام رها شده است. با اعضای شورا از آن‌جا دیدن کردیم و برای مطالعه میدانی مشابه، به منطقۀ گردشگری آب درمانی سرعین در اردبیل رفتیم.
سرعین ۱۲ مجتمع آب درمانی دارد و تنها یک مجمتع آب درمانی کوچک آن سالانه ۱۲ میلیارد تومان درآمد داشت. ما به تبع آن این موضوع را پیگیری کردیم. با میراث فرهنگی و مدیرکل امور شهری یک تفاهم‌نامه نوشتیم و درخواست کردیم که که آن را به ما واگذار کنید. طرح مطالعاتی آن را انجام دادیم. حتی وام آن آماده بود و قرار بود طرح را شروع کنیم که به دلیل معارضات اجتماعی به‌خصوص اهالی روستای گراب نتوانستیم این کار را پیش ببریم و فعلاً به طور کلی متوقف شده است.
در مورد پارک بزرگ شهر تشان هم؛ از سال ۱۳۹۳ کلید پارک سی و پنج هکتاری را زدیم. و ۳۵ هکتار از اراضی منابع ملی شمال تشان در شرق کوی آبلش را به‌نام شهرداری سند زدیم. آن را به حریم شهر آورده و طرح مطالعاتی آن را انجام داده و ۱۲ میلیارد تومان را از طریق دولت اختصاص دادند برای‌این‌که زیرساخت‌های آن در طول ۳ سال انجام شود.
مرحله اول هم تأمین اعتبار کردیم، آگهی زدیم، پیمانکار هم گرفتیم. اما چند روز مانده به شروع پروژه، اهالی یکی از محله‌های شهری با این کار مخالفت کردند و بعد از صحبت با فرماندار، ریاست محترم برنامه و بودجۀ استان زمان را زمان درستی ندانسته و فعلاً این کار را نیز به خاطر ملاحظات اجتماعی متوقف کردیم.
آقای شجاعی نیز بیان کردند که اگر موضوع پارک بزرگ شهر به خوبی و موفقیت پیش برود هم به نفع شهرداری است و هم به نفع مردم. این طرح از سال ۱۳۷۵ متروکه مانده است که با شروع شهرداری بقیه هم دست به‌کار شده‌اند. شهرداری حاضر است که با آن‌ها مشارکتی کار کند اما این مکان از این حالت خارج شود و به بهره‌برداری برسد.
۲- از طریق خبررسانی های مجازی شما و کانال‌های دوستان در جریان محدودیت های مالی سازمان شهرداری و مشکلات بودجه ای آن هستیم، آیا امکان ایجاد کارگروه سازندگی متشکل از سازمان‌ها و شرکت‌های حاضر در حوزه بخش و شهر تشان مانند بخشداری، پالایشگاه، شرکت‌ها و مؤسسات پیمانکاری و تشانی‌های دارای مسئولیت و نفوذ در سطح استان و کشور برای تأمین بودجه و تسریع در پیشرفت پروژه‌ها و برنامه‌های دیگر وجود ندارد؟
هر سازمان و اداره‌ای وظیفه‌ای تعریف شده دارد و در این زمان به دلیل بحران اقتصادی، هیچ‌کس فراتر از وظایفش کاری را انجام نمی‌دهد. متأسفانه آن‌ها حاضر نیستند کمک کنند.
در ادامه، پس از پرسش و پاسخ کوتاه خبرنگاران و شهردار، و سپس بازدید از محوطه های کارگاهی و تولیدی جدید شهرداری تشان و توضیحات تخصصی و عمومی شهردار و همکاران‌شان پیرامون کارگاه ها و محصولات آن ها این نشست و دیدار به پایان رسید./پایان گزارش
منبع: رسانه-هفته نامه تشان فردا
