سید جلال نژادفاضل/فعال سیاسی و اجتماعی
سال ۹۸ نزدیک است و نمایندگان فعلی تمام تلاش خود را میکنند تا کرسی سبز بهارستان را حفظ کنند. هر نماینده ای روش مخصوص خود را برای کسب رای خواهد داشت و البته برخی ترفندها و تاکتیک‌ها مشترک همه نماینده هاست. برخی امتیازهای اختصاصی جهت رای آوری همچون داشتن اصالت خانوادگی، مدرک تحصیلی خاص، رزومه قوی و برخی روش‌های مشترک مانند کادرسازی قوی و انتصاب افراد وابسته به خود. که در این یادداشت می خواهم به مقوله کادر سازی و حذف مخالفین از مناصب اداری بپردازم.
طبیعتاً هر نماینده ای به رشد و توسعه حوزه استحفاظی خود علاقمند است ولی مهمتر از هر چیزی کسب رای و ماندن در مجلس است.
برای ماندن در بهارستان نمایندگان به هیچ کس و هیچ چیز رحم نمی‌کنند.
یکی از مهم ترین و پر چالش ترین اقداماتی که نمایندگان جهت کسب رای به شدت پیگیر آن هستند دخالت در عزل و نصب هاست و البته شدت و حدت آن متفاوت است در برخی شهرهای کوچک نمایندگان جهت ایجاد رضایتمندی در انتصاب معاونت یک دبستان روستایی هم دخالت میکنند و در برخی شهرها میزان دخالت در حد روسای ادارات است. این نوع برخوردها که در ظاهر رای آور است اما در عمل می‌تواند پاشنه آشیل و عامل سقوط یک نماینده باشد. چرا که نمایندگان یک نیمه خالی لیوان را مشاهده میکنند و از نیمه پر غافل میمانند. در شهرهای کوچک نمایندگان با عزل روسا و دخالت در کوچکترین و جزئی ترین امور برای خود دشمنان قسم خورده ای ایجاد میکنند دشمنانی که با گذر زمان زیاد و زیادتر می‌شوند و اتحاد آنها علیه نماینده می‌تواند باعث سقوط و ریزش شدید آرای وی شود.
حال ممکن است اینطور تصور کرد یا قیاس کرد که نماینده با انتصاب دوستان و حامیان خود پشتوانه قوی ایجاد کرده که در مقابل مخالفان بسیار کارساز خواهد بود. از جهتی می‌توان گفت بله دوستان منصوب تلاش خواهند کرد تا نماینده رای لازم را کسب کند ولی به چند دلیل کفه ترازو با اختلاف به ضرر نماینده می‌شود زیرا
۱٫ قدرت تخریب مخالفان بسیار بالاتر و برنده تر از تمجید است.
۲٫ رئیس منصوب طبق قانون نمی‌تواند فعالیت تبلیغی علنی انجام دهد و عملا رای آنچنانی برای نماینده کسب نمی‌کند.
۳٫ افراد مخالف با انگیزه و توان کامل علیه نماینده فعالیت میکنند و چیزی برای از دست دادن ندارند.
۴٫ مخالفان چون منصبی ندارند هم وقت بیشتری برای فعالیت دارند هم بین مردم مقبولترن تا یک مسئول.
نمایندگان به چند دلیل دست به تغییرات گسترده مدیران می‌زنند.
یک دلیل مربوط به منفعت شخصی و موفقیت خود در انتخابات است.
دلیل دیگر که در چند سال اخیر بسیار مشهود شده توقع اطرافیان نماینده است آنها بلافاصله بعد از انتخابات انتظار پاداش دارند و مشاهده شده علیرغم مخالفت نماینده با تغییر برخی روسا اما فشارهای بیش از حدا اطرافیان وی را ناچار به تسلیم نموده.
نکته حائز اهمیت دیگر در رابطه با کسب رای نمایندگان این است که صندلی مجلس چه مزایایی دارد که نمایندگان حاضرند تن به هر کاری دهند.
آیا مزایای مادی بالا باعث این کارهاست
یا وجود رانت و رانت خواری
در این زمینه نمی‌توان شفاف گفت اما اشاره کوتاهی میکنم.
نماینده ای که مدیر مناطق نفت خیز بوده و حقوق و مزایای رسمی و قانونی وی بالغ بر ماهیانه ۵۰ میلیون بوده آیا برای حقوق ماهیانه ۲۰ میلیونی مجلس تن به اینکارها می‌دهد.
نماینده ای که قسم جلاله خورد که فقط یک دوره می‌ماند و در حال حاضر برای دور سوم تلاش می‌کند و برای ماندن در مجلس دست به هر کاری می‌زند آیا برای خدمت به مردم تلاش می‌کند.
متاسفانه ضعف سیستم و دخالت‌های بی‌جای نماینده در امورات سایر قوا باعث شده فضای رانت و رانت خواری در بین نمایندگان بسیار گسترده شود. به شکلی که هر کاری از طریق نماینده شدنی است.
لازم به ذکر است ضعف دولت در رشد این جریان بی تاثیر نیست.
اما نمایندگان برای موفقیت در انتخابات و ماندن در قدرت با این روش‌ها به نتیجه ای خواهند رسید. جواب آن به شرایطی بستگی دارد
نمایندگان باید به اطراف خود بنگرند و مقایسه ای کنند بین مخالفان خود و کسانیکه کنار خود دارند اگر وزن دوستان خود چه از بابت سواد. سن. برش بین اقوام و عشایر و تحصیلکردگان بالا بود پس برنده شدن در انتخابات دور از دسترس نیست و اگر افراد دون و سطح پایین کنارشان ماند و مخالفانشان از گروه بالا و مقبول جامعه پس چهار گوشه بهارستان را ببوسند و فکری برای بعد انتخابات کنند.
